A) سازمان پنج چشم :: بصیرت رسانه «مرشدخان»

سازمان پنج چشم

امیرحسین احمدنیا ، محقق و پژوهشگر حوزه رسانه
۱۶۳۶

مسیر مطلب : ارکان فضای مجازی ← حاکمیت فضای مجازی← مدیران

یکی از مهم‌ترین سازمان بین‌المللی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، سازمان «پنج چشم» است؛ آمریکا^{^[1]}، انگلستان^{^[2]}، استرالیا^{^[3]}، کانادا^{^[4]} و نیوزلند^{^[5]}، اعضای پنج چشم به شمار می‌روند؛ اما باید توجه داشت که کانادا، استرالیا و نیوزلند همچنان مستعمره انگلستان به شمار می‌روند و در حقیقت از خود استقلال سیاسی ندارند. ازاین‌رو، باید این سازمان را «دو چشم» نام نهاد، نه پنج چشم. درواقع سازمان توسط استعمارگر پیر (انگلستان) و شیطان بزرگ (آمریکا) اداره می‌شود. سرفرماندهی ارتباطات دولتی انگلیس به‌عنوان سازمان پایه و مرکزی در جامعه اطلاعات نظامی انگلیس، ریاست شرکای پنج چشم را بر عهده دارد. این سازمان پس از کسب دهه‌ها تجربه و ثبات، نمونه خودش را در ایالات‌متحده با عنوان آژانس امنیت ملی آمریکا راه‌اندازی کرد و سپس در دیگر کشورهای آنگلوساکسون این عمل را انجام داد تا نهایتاً گروه پنج چشم را رقم زد. گفته می‌شود که انگلیس مغز متفکر شرکای پنج چشم و آمریکا حامی مالی آن است. مدارک نشان می‌دهد آژانس امنیت ملی آمریکا، به‌صورت مخفیانه 160 میلیون دلار بودجه در اختیار سرفرماندهی ارتباطات دولتی انگلیس قرار داده است.^{^[6]}

بسیاری از کارشناسان تنها با عینک امنیتی به این سازمان نگاه می‌کنند. البته این نگاه باید وجود داشته باشد. به‌عنوان‌مثال بر اساس اطلاعاتی که ادوارد اسنودن از جاسوسی‌های گسترده آژانس امنیت ملی آمریکا منتشر ساخت، نشان می‌دهد که امنیت فضای مجازی توسط این سازمان به بازی گرفته‌شده و می‌توان مدعی شد چیزی به اسم امنیت اطلاعات در اینترنت وجود ندارد. جاسوسی 10 ساله از صدراعظم آلمان، روسای جمهور فرانسه و ایران، سازمان ملل متحد به همراه سرقت اطلاعات کاربران شبکه‌های اجتماعی، موتورهای جستجو و سیستم‌های عامل تنها گوشه‌ای از جاسوسی‌های گسترده این نهاد است.^{^[7]}

اما ابعاد دیگر مسئله را می‌توان با اندکی دقت روشن ساخت. به‌عنوان نمونه، این سازمان بودجه موردنیاز جامعه اینترنت (در قسمت بعدی توضیحات کامل درباره این نهاد خواهد آمد) را تأمین می‌کند. در حقیقت اقدامات بیسار تأثیرگذاری که جامعه اینترنت در سراسر جهان انجام می‌دهد، به مدد بودجه‌ای است که خصوصاً آژانس امنیت ملی آمریکا در اختیار آنان قرار می‌دهد. در حقیقت این سازمان سیاست‌گذاری‌های کلان فضای مجازی را رهبری می‌کند.

[1]. آژانس امنیت ملی آمریکا (NSA).

[2]. سرفرماندهی ارتباطات دولتی بریتانیا (GCHQ).

[3]. پایداری امنیت ارتباطات کانادا (CSE).

[4]. مدیریت سیگنال‌های استرالیا (ASD).

[5]. اداره امنیت ارتباطات دولت نیوزلند (GCSB).

[6]. http://gerdab.ir/fa/news/21377

[7]. http://gerdab.ir/fa/news/21377

معرفی جامع آژانس امنیت ملی آمریکا

امیرحسین احمدنیا ، محقق و پژوهشگر حوزه رسانه
۱۲۷۵

مسیر مطلب : ارکان فضای مجازی ← حاکمیت فضای مجازی← مدیران←سازمان پنج چشم

آژانس امنیت ملی آمریکا، یک آژانس هوشمند رمزشناسی در وزارت دفاع ایالات متحده است. وظیفه این سازمان، کنترل، تجزیه و تحلیل در پنج حوزه زیر می‌باشد:

۱- کلیه خطوط مخابرات جهان

۲- سیستم عامل کلیه پلت‌فرم‌ها

۳- موتورهای جستجو

۴- امنیت اطلاعات

۵- امنیت شبکه

همچنین حفاظت از ارتباطات و زیرساخت‌های حساس مخابراتی دولت آمریکا و حفاظت از سیستم‌های اطلاعاتی که شامل امنیت اطلاعات و تجزیه و تحلیل رمزگشایی و رمزنگاری است را برعهده دارد. آژانس امنیت ملی یکی از اعضای کلیدی در جامعه اطلاعاتی ایالات متحده، متشکل از ۱۶ سازمان امنیتی – اطلاعاتی است.

همانطور که بیان شد، آژانس امنیت ملی یک سازمان نظامی است و در حال حاضر فرماندهی آن به «مایکل راجرز»، ژنرال ۴ ستاره ارتش، سپرده شده است.

همچنین فرمانده آژانس امنیت ملی، بطور همزمان در رأس «فرماندهی سایبری ایالات متحده» و «سرویس امنیت مرکزی» آمریکا نیز منصوب شده است.

سرویس امنیت مرکزی، آژانسی است که وظیفه هماهنگی فعالیت‌های اینتلیجنس و هماهنگی بین آژانس امنیت ملی و دیگر آژانس‌های تجزیه و تحلیل‌گر رمزهای نظامی در ایالات متحده را بر عهده دارد.

بنابر قانون اساسی ایالات متحده مبنی بر رعایت حریم خصوصی افراد، نفوذ و جمع‌آوری اطلاعات از اشخاص، باید منحصر به ارتباطات و مخابرات بیگانه در فضای خارج از مرزهای آمریکا باشد که انجام این موضوع با صراحت از سوی آژانس امنیت ملی بیان شده است ولی شواهد بسیاری در دست است که این آژانس از افراد درون آمریکا نیز جاسوسی می‌کند.

تاریخچه

در گذشته، آژانس امنیت ملی در واقع همان «آژانس امنیتی نیروهای مسلح» (AFSA) بوده است. آژانس امنیتی نیروهای مسلح در بیستم ماه می، سال ۱۹۴۹ میلادی تأسیس گردید. دراصل این سازمان در داخل وزارت دفاع ایالات متحده، زیر نظر فرماندهی «فرماندهی ستاد مشترک ارتش» بنا نهاده شد.

AFSA قادر بود ارتباطات و مخابرات و فعالیت‌های الکترونیکی هوشمند در واحدهای اینتلیجنس نظامی ایالات متحده آمریکا را هدایت کند. مانند: واحد «آژانس امنیت ارتش»، واحد «گروه امنیتی نیروی دریایی» و واحد «سرویس امنیتی نیروی هوایی».

با این وجود AFSA ، قدرت کمی داشت و همچنین از مکانیزم هماهنگ‌کننده مرکزی بی‌بهره بود. با توجه به این نقاط ضعف، مسئولین تصمیم گرفتند تغییراتی جدی ایجاد کنند، لذا ایده‌ ایجاد آژانس امنیت ملی با نوشتن یک یادداشت توسط «والتِر بِدِل اِسمیت» (ریاست وقت سازمان CIA) به «جیمز.اِس.لِی»، دبیر اجرایی شورای امنیت ملی در تاریخ ۱۰ دسامبر ۱۹۵۱ میلادی شکل گرفت.

در آن یادداشت آمده بود: «تیم کنترل و هماهنگ‌کننده جمع‌آوری و پردازش ارتباطات و مخابرات هوشمند، ثابت کرده‌اند که بی‌خاصیت هستند.» و در آن یادداشت، پیشنهاد شده بود که تحقیق و بررسی بر روی «فعالیت‌های هوشمند ارتباطات و مخابرات» انجام شود. این پیشنهاد در تاریخ ۱۳ دسامبر ۱۹۵۱ میلادی تصویب شد. در ادامه آن، در تاریخ ۲۸ دسامبر ۱۹۵۱ میلادی، انجام تحقیق در زمینه مذکور، مجاز دانسته شد.

گزارش تکمیل شده در زمینه تحقیق فوق، در تاریخ ۱۳/جون/۱۹۵۲میلادی اعلام گردید و به «گزارش کمیته بِرونِل» معروف شد. بعد از«هِربِرت بِرونِل» رئیس کمیته مذکور، تاریخچه فعالیت‌های هوشمند ارتباطات و مخابرات ایالات متحده آمریکا مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت و پیشنهاد شد که در سطح ملی به هماهنگی و هدایت بسیار بالاتر و گسترده‌تری توجه شود.

با توجه به تغییری که در نام آژانس امنیتی ایجاد شد، نقش آژانس امنیت ملی نیز فراتر از نیروهای مسلح توسعه یافت.

رئیس جمهور وقت، «هِری.اِس.تِرومَن» طی نامه‌ای مکتوب، ایجاد آژانس امنیت ملی را در تاریخ ماهِ جون، سال ۱۹۵۲ میلادی تصویب کرد. آژانس امنیت ملی بعد از یک بازنگری و اصلاح در متن «دستورالعمل اینتلیجنس شورای امنیت ملی» در تاریخ ۲۴/ اکتبر/۱۹۵۲ میلادی تأسیس گردید و به طور رسمی در تاریخ ۴/ نوامبر/ ۱۹۵۲ میلادی، وارد فضای اجرایی شد. این عمل رئیس‌جمهور و بسیاری از مسائل مرتبط با آن، بیش از یک نسل برای عموم مردم، محرمانه باقی ماند.

البته مسئله بسیار مهمی که در هیچ سندی بطور مستقیم دیده نشده و تنها با بررسی‌های دقیق از شواهد موجود حاصل گردیده است، اینست که اساساً ساز و کار، ساختار و راه‌اندازی آژانس امنیتی ملی با کمک و مساعدت نمونه انگلیسی آن یعنی «سرفرماندهی ارتباطات دولتی بریتانیا، GCHQ» صورت پذیرفته است که البته بطور مفصل دلایل این ادعا در مقالات مرتبط با GCHQ توضیح داده شده است. اما این مسئله از این جهت حائز اهمیت است که آژانس امنیت ملی علی‌رغم گستردگی عظیم تجهیزاتی و فنی و با وجود اینکه به عنوان بزرگترین جاسوس جهانی مشغول بکار است، اما خودش بطور غیر مستقیم تحت فرمان سازمان انگلیسی مذکور است و در واقع به نوعی، مسئولیت اجرای فنی دستورات انگلیسی‌ها را بر عهده دارد.

در نهایت، وجود سازمانی به نام آژانس امنیت ملی (National Security Agency) برای اولین بار طی یک آیین‌نامه در سال ۱۹۵۷ میلادی، در «آیین‌نامه تشکیلات دولتی ایالات متحده آمریکا» آشکار شد. در این آیین‌نامه آمده بود: «آژانس سازمان یافته جداگانه‌ای در وزارت دفاع، تحت فرماندهی، اختیار و کنترلِ وزیر دفاع تشکیل شده است. وظیفه این سازمان عبارت است از؛ اجرای نقش‌ها و وظایف تکنیکی تخصیص داده‌شده‌ای در سطح بالا در جهت پشتیبانی از فعالیت‌های هوشمندِ ایالات متحده آمریکا».

ساختار سازمانی۱

آژانس امنیت ملی به دو هیئتِ مأموریتی اصلی تقسیم می‌شود که عبارتند از:

الف) «مدیریت هوشمند اطلاعات»۲ (SID): مأموریت این بخش، تهیه و ارائه اطلاعات سیگنال‌های هوشمند بیگانه است.

ب) «مدیریت بیمه اطلاعات»۳ (IAD):مأموریت آن حفاظت کردن از سیستم‌های اطلاعاتی ایالات متحده است.

امکانات

قرارگاه‌های۴ وابسته به آژانس امنیت ملی در «فُرت جُرج جی میدِ» شهر مریلند در حدود ۱۵ مایلی یا به عبارتی ۲۴ کیلومتری جنوب غربی منطقه بالتیمُر۵ قرار دارند. خروجی NSA در قسمت «جنوب ۲۹۵ جاده مریلند» واقع شده که فقط ویژه کارمندان NSA است. تعیین کردنِ میزانِ ماموریت‌های NSA، از بین داده‌های طبقه‌بندی نشده، کار دشواری است.

۱۸ هزار فضای پارکینگ اختصاصی برای آژانس وجود دارد.

ساختمان آژانس امنیت ملی آمریکا

سال ۲۰۰۶ میلادی، خبرگزاری «بالتیمُر سان»۶ گزارش داد که NSA در معرض خطر اضافه بار الکتریکی است، زیرا یک زیرساخت الکتریکی درونی نارسایی از تجهیزات نصب شده در منطقه «فُرت می» محافظت می‌کند. این مشکل در دهه ۱۹۹۰ میلادی به وضوح دیده شده بود اما به عنوان یک اولویت به آن توجه نشد و «در حال حاضر توانایی آژانس جهت حفاظت از ماموریت‌هایش در معرض تهدید است.» همچنین این مقاله اشاره کرده بود که NSA قصد داشته است یک اداره ماهواره‌ای بیرون منطقه بالتیمُر ایجاد کند زیرا NSA کاملا به حداکثر قابلیت در مدارشبکه الکتریکی رسیده است در نتیجه برق و گاز منطقه بالتیمُر به هیچ وجه نمی‌تواند، نیاز الکتریسیته NSA را در فضای موجود فراهم کند. وظیفه ایمنی ارتباطات دولتی، NSA را مجبور کرده است که فضاهای بسیار زیادی برای این تکنولوژی تهیه کند. از جمله اقدامات NSA در این راستا، موارد ذیل است:

طراحی نرم‌افزار و سخت‌افزار ارتباطات ویژه

تولید نیم‌رساناهای اختصاصی(برای دستگاه‌های ساخت تراشه در منطقه فُرت‌مید)

تحقیقات پیشرفته در زمینه رمزنگاری

آژانس در زمینه تحقیقات و تجهیزات در مناطقی محرمانه قرارداد می‌بندد.

علاوه بر اینکه قرارگاه‌هایی در فُرت‌مید وجود دارد، NSA تجهیزات و امکاناتی هم در «مرکز رمزنگاری تگزاس»۷ در شهر «سَن آنتانیو»۸ دارد. به عنوان نمونه تگزاس۹، در فُرت گْردْن۱۰، جْرجیا۱۱ و دیگر مکان‌ها. (همچنین به ۱۲Friendship Annex مراجعه شود)

در ششم ماه جَنوئِری۱۳ سال ۲۰۱۱، تشریفاتِ ساختِ یک ساختمانِ جدید در NSA آغاز شد؛ به نام«مرکز داده‌های ابتکار عملیات امنیت سایبر ملی فراگیر»۱۴. به جای این عبارتِ طولانی، این عبارت کوتاه به کار می‌رود: «مرکز داده‌های یوتا»۱۵.

ایالات متحده، دو بیلیون یا به عبارتی دیگر دو هزار میلیون دلار «مرکز داده»۱۶ در«اردوگاه نظامی ویلییامز»۱۷ در شهر یوتا۱۸ که در ۲۵ مایلی یا ۴۰ کیلومتری، جنوبِ شهر «سالت لیک سیتی»۱۹ قرار دارد، ساخته است. این مرکز داده به بخش«ابتکار عملیات امنیت سایبر ملی»۲۰ در آژانس، جهت حفاظت کمک خواهد کرد. انتظار می‌رود، کار اجرایی این مرکز از سپتامبر ۲۰۱۳ آغاز شود.

شبکه داخلی آژانس امنیت ملی۲۱

شبکه NSA، عبارت است از شبکه کامپیوتری داخلی آژانس امنیت ملی که یک شبکه کامپیوتری داخلی طبقه‌بندی شده است و نیز TS/SCI .

سال ۲۰۰۴ از این شبکه گزارش شده که از بیش از بیست سیستم عملیاتی که آماده به توزیع و تحویل تجاری بوده‌اند، استفاده شده است. به بعضی از دانشگاه‌هایی که تحقیقات بسیار مهم و حساسی انجام می‌دهند، اجازه داده شده که به شبکه کامپیوتری NSA وصل شوند. سال ۱۹۹۸ میلادی، این شبکه به همراه دو شبکه «NIPRNET» و «SIPRNET» با مشکلات معناداری، هم از لحاظ امکانات تحقیقی ضعیف، هم داده‌های سازمان یافته نشده و هم اطلاعات قدیمی رو به رو شدند.

مرکز ملی امنیت کامپیوتر۲۲

مرکز ملی امنیت کامپیوتر به عنوان یکی از بخش‌های آژانس امنیت ملی در سال ۱۹۸۱ میلادی تأسیس شده است و وظیفه آن؛ آزمایش و ارزیابی تجهیزات کامپیوتری برای استفاده با ضریب ایمنی بالا و یا کاربرد محرمانه است.NCSC وظیفه دارد؛«Orange Book» و تفسیر و توضیح در خصوص شبکه کامپیوتری معتبر به نام «Red Book» را با جزئیات تایید شده، محاسبه نماید و علاوه بر آن خصوصیات خط مشی شبکه کامپیوتری را منتشر کند. این دو وظیفه به طور رسمی با دو عنوان زیر شناخته می‌شوند:

الف) «ضوابط ارزیابی سیستم محاسبات معتبر»۲۵

ب) «شرح مفاد شبکه کامپیوتری معتبر»۲۶

اینها بخشی از «مجموعه رنگین کمان»۲۷ هستند. گرچه آنها تا حد زیادی جایگزین «ضوابط معمول»۲۸ شده‌اند.

عملیات‌ها ۲۹

ماموریت۳۰

ماموریت استراق سمع در NSA، شامل این موارد است:

الف) برنامه‌های رادیویی که هم از ارگان‌های رسمی و هم خصوصی پخش می‌شوند

ب) اینترنت

پ) مکالمات تلفنی

ت) رهگیری کردن دیگر انواع ارتباطات

ماموریت ارتباطات ایمن شامل موارد زیر است:

الف) نظامی

ب) دیپلماتیک

پ) ارتباطات دولتی سری یا محرمانه

از آژانس امنیت ملی تعبیر می‌شود به عنوان «دنیای بزرگترین کارمندان ریاضی‌دان» و تنها مالک «بزرگترین گروه ابرکامپیوترها»، اما سعی کرده است یک نمایه کمی را نگه دارد.

سال‌های متمادی وجود این ماموریت در سازمان NSA از سوی دولت آمریکا تکذیب می‌شد. برای این ماموریت اسم مستعاری در نظر گرفته بودند به این نام «هیچ آژانسی شبیه آن نیست»۳۱(NSA). همچنین به کنایه گفته می‌شد، شعارشان این است که «هرگز هیچی نگو»۳۲.

طبق گزارش روزنامه واشنگتن‌ پست۳۳، «هر روز سیستم‌های جمع‌آوری در سازمان امنیت ملی، داده‌هایی را رهگیری و ذخیره می‌کنند. ۱.۷ بیلیون ایمیل، مکالمات تلفنی، و دیگر انواع ارتباطات.» NSA درصدی از آنها را در ۷۰ پایگاه داده‌ها که جدا از هم هستند، طبقه‌بندی می‌کند. به خاطر وظیفه استراق سمع، NSA/CSS به سختی درگیر تحقیقات رمزشناسی است، ادامه همان کاری که آژانس‌های سابق در زمان جنگ جهانی دوم۳۴ برای شکستن بسیاری از رمزها و کدها انجام می‌داند. (به عنوان مثال به ماموریت‌هایی با نام: Purple و project Venona و JN-25 مراجعه شود)۳۵

سال ۲۰۰۴ «سرویس امنیت مرکزی»۳۶ NSA و بخش «امنیت سایبر ملی»۳۷ از «وزارت امنیت داخلی»۳۸ (DHS) توافق کردند، مرکز عالی آکادمیک۳۹ در NSA را در«برنامه آموزش بیمه اطلاعات»۴۰ توسعه دهند.

به طوری‌که قسمتی از بخشنامه وابسته به «ریاست جمهوری امنیت ملی ۵۴»۴۱/ بخشنامه وابسته به «ریاست جمهوری امنیت داخلی ۲۳»۴۲، در هشتم ماه جَنوئِری سال ۲۰۰۸ میلادی از طرف رئیس جمهور بوش، امضاء شد. مطابق با آن، NSA موظف شد، تمام شبکه‌های کامپیوتری دولت فدرال را از تروریسم سایبری حفاظت و رهگیری کند.

سال ۲۰۱۰، رابرت گیتس، DHS را به ایجاد یک «یگان» ملزم کرد تا اینکه بتواند همه نیروهای نظارتی از NSA را برای امنیت سایبر خانگی و بومی به هم متصل کند.

فعالیت داخلی
مأموریت NSA از این به بعد در دستورالعمل اجرایی ۱۲۳۳۳ قرار می‌گیرد که عبارت است از جمع‌آوری اطلاعاتی ترکیب شده از جاسوسی و ضدجاسوسی بیگانه یا به عبارتی “اینتلیجنس یا کانتر اینتلیجنس بیگانه” در حالیکه به دست‌آوردن اطلاعات درباره فعالیت‌های داخلی از مردم ایالات متحده نباید انجام شود. NSA ادعا کرده جهت جمع‌آوری اطلاعات فعالیت‌های هوشمند بیگانه در داخل مرزهای ایالات متحده به FBI تکیه نموده حال آنکه فعالیت‌های خودش را در داخل ایالات متحده به سفارت‎خانه‌ها و ماموریت‌های کشورهای بیگانه محدود کرده است.
فعالیت‌های نظارتی داخلی NSA به وسیله نیازمندی‌های تحمیل شده از سوی چهارمین اصلاحیه قانون اساسی ایالات متحده محدود می‌شوند. این حفاظت‌ها برای هیچ‌کدام از مردم ایالات متحده که خارج از مرزهای کشور ساکن هستند اعمال نخواهد شد. بنابراین تلاش‌های نظارتی بیگانه NSA، بطور جزیی از محدودیت قانون ایالات متحده تبعیت می‌کند.

مقررات ویژه‌ای برای عملیات‌های نظارتی داخلی در اعلامیه نظارت هوشمند بیگانه (FISA) از سال ۱۹۷۸میلادی در نظر گرفته شده اما این هم شامل تأمین حفاظت هیچ شهروندی در خارج از قلمرو ایالات متحده نمی‌شود. فعالیت‌های زیر آشکارا تصدیق شده‌اند:

بهره‌برداری از تلفن داخلی و برنامه‌های پایگاه‌های صوتی. ضمناً سوال‌هایی در مورد محدوده فعالیت‌های NSA مطرح است و در مورد تهدید حریم خصوصی و دستور قانون، نگرانی‌هایی وجود دارد.

* برنامه‌های استراق سمع

استراق سمع (شنود) داخلی زیر نظر ریچارد نیکسن۴۳

سال‌ها بعد از رئیس‌جمهورِ مُستَعفی ریچارد نیکسن، چندین تحقیقات۴۴ از سوءاستفاده‌های مشکوک از آژانس امنیت مرکزی CIA و امکانات NSA وجود داشتند. سناتور فرانک چِرچ۴۵ ریاست کمیته رسیدگی مجلس سنا (کمیته چِرچ) را برعهده داشت. در این کمیته سابقاً فعالیت نامعلومی کشف شد، مانند: طرح CIA جهت ترور فیدل کاسترو (که از سوی جان اف کندی دستور داده شده بود). همچنین آن تحقیقات نشان داد که NSA از شهروندان مورد هدفش در ایالات متحده استراق سمع انجام می‌داده. بعد از گزارش کمیته چِرچ، دستورالعمل نظارت هوشمند بیگانه به عنوان یک قانون در سال ۱۹۷۸ میلادی تبدیل شد.

پروژهIT : ThinThread , Trailblazer , Turbulence
NSA سیستم‌های IT جدیدی ساخت تا در برابر سیلی از اطلاعات که با تکنولوژی‌های جدید مانند اینترنت و تلفن‌ها۴۶ سرازیر می‌شد بتواند روبه‌رو شود.
پروژه ThinThread شامل امکانات پیشرفته‌ای در مورد «مرحله تجزیه و تحلیلِ دانشِ کشفِ پردازش پایگاه‌های داده‌ها۴۷» بود. همچنین یک مکانیزم مخفی هم داشت: «نظارت بر متن رمز ذخیره شده». آشکارسازی این موضوع نیاز به یک گواهی داشت. این تحقیق زیر نظر این برنامه امکان همکاری کردن با سیستم‌های بعدی را فراهم کرد. پروژه ThinThread با شروع پروژه Trailblazer توسط ژنرال هایدن۴۸ (فرمانده سابق NSA) لغو شد در حالیکه این پروژه سیستم مخفی ThinThread را در برنداشت.
شرکت‌های SAIC, Boeing ,CSC، IBM ،Litton در این پروژه همکاری کردند برخی قصد داشتند جلوی کارهای غیر قانونی NSA را بگیرند لذا از درون شکایاتی پیرامون پروژه Trailblazer انجام شد این باعث شد تحقیقات توسط کنگره و NSA و ژنرال بازرسان وزارت دفاع رهبری شود. این پروژه حدوداً سال ۲۰۰۳-۲۰۰۴ لغو شد. دلیل‍‌ش این بودکه بودجه بسیار زیادی لازم داشت و اهداف از پیش تعیین شده را هم محقق نکرد. این دلایل را مقاله‌های خبرگزاری بالتیمرسان در سال ۲۰۰۶-۲۰۰۷ نشان داد. بعد از آن دولت به پایگاه‌هایی که فعالیت‌های خلاف در این پروژه انجام می‌دادند، هجوم برد. یکی از آنها توماس دریک۴۹ بود، وی با توجه به دستورالعمل ۷۹۳§U.S.C 18 متهم شد که در سال ۲۰۱۰ در یک سوءاستفاده از قانون جاسوسی، شرکت داشته. او و طرفدارانش ادعا کردند که واقعاً در پروژه Trailblazer مورد اذیت و آزار قرار گرفته‌اند.
پروژه Turbulence حدود سال ۲۰۰۵ شروع شد و در کمترین زمان توسعه یافت. قطعات آزمایشی آن ارزان‌تر از پروژه Trailblazer بود. همچنین این پروژه امکانات حمله میدان جنگ سایبری را دربرداشت. مانند تزریق نرم‌افزارهای ویروسی به جزئی‌ترین قسمت‌های کامپیوتر.

سال ۲۰۰۷ میلادی کنگره به خاطر اینکه این پروژه هم مانند پروژه Trailblazer دارای یک روند بروکراتیک اداری بود، انتقاد کرد. این پروژه نوعی فهم از پردازش اطلاعات در بالاترین سرعت در فضای سایبر محسوب می‌شد.۵۰

استراق سمع (شنود) زیرنظر جُرج دبلیو بوش
۱۶ دسامبر ۲۰۰۵ میلادی روزنامه نیویورک‌تایمز گزارش داد: زیر نظر کاخ سفید و با یک دستورالعمل اجرایی از جُرج بوش، آژانس امنیت ملی تلاشی برای خنثی‌کردن تروریزم، از مکالمات تلفنی افراد خارج از کشور بدون کسب مجوز از دادگاه نظارت هوشمند بیگانه ایالات متحده، استراق سمع انجام داده است و برای این کار یک دادگاه مخفی زیر نظر اعلامیه نظارت هوشمند بیگانه ایجاد نموده.
شبیه برنامه نظارتی توسط بخش‌نامه شماره ۱۸ سیگنال‌های هوشمند ایالات متحده از سوی جرج بوش در اختیار گذاشته شد. پروژه Highlander متعهد شده بود برای آژانس امنیت ملی توسط ارتش ایالات متحده پانصد و سیزدهمین تشکیلات هوشمند نظامی انجام شود. NSA مکالمات تلفنی؛ شامل خطوط موبایل، زمینی، هوابرد و نظامی را تقویت کرد. مکالمات شهروندان ایالات متحده همراه با دیگر کشورها رهگیری می‌شدند.
طرفداران برنامه نظارتی ادعا می‌کنند رئیس‌جمهور قدرت اجرایی برای دستور دادن چنین عملی را دارد. آنها به قانون‌هایی مثل FSIA استدلال می‌کنند که بوسیله قدرت و اختیار رئیس‌جمهور طبق قانون اساسی باطل شده. برخی هم استدالال می‌کنند FSIA به وسیله قانون بعدی که آمده باطل شده.

اختیار استفاده از نیروی نظامی گرچه طبق حکم دادگاه عالی هم باشد، در دادگاه هَمدان رامسفلد۵۱ قبیح دانسته شد. آگوست سال ۲۰۰۶ میلادی در ناحیه ACLU v. NSA, U.S. قاضی دادگاه، «آنا دیگز»۵۲ نتیجه گرفت که برنامه نظارتی بی‌مجوز NSA و هر دو غیرقانونی و برخلاف قانون اساسی بوده است. در ۶ جولای ۲۰۰۷ ششمین دادگاه قضایی، درخواستِ تعطیل شدن زمینه‌هایی که ACLU را فاقد ارائه دائمی دادخواست می‌کند، تشکیل شد.

«در دست تکمیل … آخرین به روز رسانی: ۱۷ مرداد ۹۳»

————————————————————————————————

[۱] Organizational structure

[۲] the Signals Intelligence Directorate (SID)

[۳] the Information Assurance Directorate (IAD)

[۴] Headquarters

[۵] Baltimore

[۶] The Baltimore Sun

[۷] Texas Cryptology Center

[۸] San Antonio

[۹] Texas

[۱۰] Fort Gordon

[۱۱] Georgia

[۱۲] . این نام یک منطقه‌ای است که امکانات و تجهیزات پیچیده دیگری از NSA در آن واقع شده است. یعنی برای اینکه مکان‌های دیگر را بیابید این گزینه را می‌توانید در اینترنت جستجو کنید.

[۱۳] January

[۱۴] National Cyber-security Initiative (CNCI) Data Center

[۱۵] Utah Data Center

.[۱۶] Data center

[۱۷] Camp Williams

[۱۸] Utah

[۱۹]. شهر Salt Lake City به عنوان مرکز ایالت یوتا شناخته می‌شود.

[۲۰] National Cyber-security Initiative

[۲۱] Net

[۲۲] National Computer Security Center

[۲۳] . دولت آمریکا در این کتاب، اسناد استاندارد در خصوص ضوابط ارزیابی سیستم کامپیوتری ایمن را در وزارت دفاع منتشر می‌کند. (اطلاعات بیشتر در این زمینه را می‌توان با جستجوی همین نام در اینترنت به دست آورد)

[۲۴]. مجموعه کتاب‌هایی است که دولت آمریکا مقید است با رنگ قرمز آنها را منتشر کند. تحت عنوان‌هایی ویژه در خصوص پیش‌بینی سالانه خزانه‌داری در زمینه: درآمد، میزان مصرف، رشد و تورم. (اطلاعات بیشتر در این زمینه را می‌توان با جستجوی همین نام در اینترنت به دست آورد)

[۲۵] the Trusted Computing System Evaluation Criteria

[۲۶] Trusted Network Interpretation

[۲۷] . Rainbow Series، این مجموعه شناخته می‌شود به عنوان «نظام‌نامه امنیتی NCSC» که چندین مجموعه از نظام‌نامه‌های تکنیکی متمایز است که هر کدام با رنگ‌های مختلف طبقه‌بندی شده است.

[۲۸] the Common Criteria

[۲۹] Operations

[۳۰] Mission

[۳۱] No Such Agency

[۳۲] Never Say Anything

[۳۳] the Washington Post

[۳۴] World War II

.[۳۵] هر کدام ماموریتی است که در زمینه رمزشناسی انجام شده است. جهت اطلاعات بیشتر، همین عناوین در اینترنت جستجو شود.

[۳۶] Central Security Service

[۳۷] the National Cyber Security Division

[۳۸] the Department of Homeland

[۳۹] Centers of Academic Excellence

[۴۰] Information Assurance Education

[۴۱] National Security Presidential Directive 54

[۴۲] Homeland Security Presidential Directive 23

۴۳- Richard Nixon

۴۴- Investigations

۴۵- Frank Church

۴۶- Cellphone

۴۷- Data mining

۴۸- Michael Hayden

۴۹- Thomas Drake

۵۰- baltimoresun.com/news/nation-world/bal-nsa050607,0,1517618.story

۵۱- Hamdan v. Rumsfeld

۵۲- Anna Diggs

تاریخ‌نگار شکل‌گیری و فعالیت‌های پنج چشم - بخش اول

امیرحسین احمدنیا ، محقق و پژوهشگر حوزه رسانه
۱۰۶۰

مسیر مطلب : ارکان فضای مجازی ← حاکمیت فضای مجازی← مدیران←سازمان پنج چشم

بین دو جنگ جهانی

اول نوامبر ۱۹۱۹ سازمان GC&CS۱ از ادغام بخش ۲MI1b ارتش و «اتاق ۴۰»۳ نیروی دریایی شکل گرفت.
۱۹۲۱ Alastair Denniston جانشینِ مدیرِ سازمان GC&CS شد.
۱۹۲۵ «سرویس اینتلیجنس سری»۴ و سازمان GC&CS به ساختمانهایBroadway منتقل شد.
۱۹۲۷ Neville Chamberlain در پارلمان، تلگرامهای رمزگشایی شده شوروی را بازخوانی می‌کند.
۱۹۳۶ سازمان GC&CS بخشِ «نیروی هوایی ارتش بریتانیا»۵ را افتتاح میکند.
آگوست ۱۹۳۹ سازمان GC&CS به Bletchley Park منتقل میشود تا از بمباران در زمان جنگ دور بماند.

دهه ی ۱۹۴۰

۶ سپتامبر ۱۹۴۱ WinstonChurchill از BletchleyPark بازدید کرد و به کارمندان آنجا تبریک گفت.
۲۱ اکتبر ۱۹۴۱، چهار نفر رمزگشا مدارک بیشتر درخواست میکنند و Churchill دستور میدهد “اقدام این روز”۶.
مارس ۱۹۴۲ سازمان GC&CS ،Edward Crankshaw را به مسکو جهت بررسی ارتباط با شوروی در مورد سیگنالهای هوشمند فرستاد.
۱۹۴۲ EdwardTravis جانشین مدیر در Bletchley Park شد.
۱۹۴۲ توافقنامه Holden در مورد سیگنالهای هوشمند نیروی دریایی آمریکا – آنگلو۷.
جولای ۱۹۴۲: Bletchley برای اولین بار توانست به درجه بالای رمز آلمانی«Tunny» که به وسیله لُرِنز۸ تولید می‌شد، دست پیدا کند.
۱۹۴۳ توافقنامه بروسا۹ در مورد سیگنالهای هوشمند نظامی آمریکا – آنگلو.
۱۹۴۴ تجدیدنظر در مورد توافقنامه سیگنالهای هوشمند نیروی دریایی آمریکا – آنگلو.
فوریه ۱۹۴۴ هیئت سیاست‌گذاری رمز بعد از نفوذ در شبکه اطلاعات رمزهای کشورهای متحد ایجاد شد.
اول مارس ۱۹۴۴ ادوارد تراویس مدیرکل سازمان GC&CS شد.
ماه می ۱۹۴۵ مأموریت TICOM۱۰ با فرماندهی عالی نیروهای نظامی آلمان (OKW-Chi) برخوردکرد. نیروهای آلمانی بر روی مخابره نظامی شوروی کار میکردند. (یا به عبارت دیگر بر روی کار میکردند).
جون ۱۹۴۵ سازمان US ANCIB همکاری بین ایالات متحده و بریتانیا راپیشنهاد کرد که علیه مخابرات شوروی بود و به عنوان عملیات بوربُن۱۱ شناخته میشد. (سابقاً RATTAN گفته میشد).
۱۵ سپتامبر ۱۹۴۵ رمزگشاهای ارتش ایالات متحده برای آژانس امنیت ارتش۱۲ مجدد تعیین شدند.
۲۵ اکتبر ۱۹۴۵ فرانک رولِت۱۳ یکی از رمزگشاهای ایالات متحده جهت بازجویی از فردی به نام ایگُر گوزِنکو۱۴ به کانادا فرستاده شد. ایگُرگوزِنکو کارمند رمز در GRU۱۵ بود که به کانادا پناهنده شد.
اکتبر ۱۹۴۵ بنگاه رادیو جنگ در راف واتُن۱۶ ایجاد شد.
۲۲ فوریه ۱۹۴۶ کنفرانس همکاری سیگنالهای هوشمند کشورهای مشترک المنافع در لندن شروع به کار کرد.
۵ مارس ۱۹۴۶ توافقنامه بروسا در مورد همکاری سیگنالهای هوشمند آمریکا – آنگلو۱۷ تجدید نظر شد.
اِپریل ۱۹۴۶ انتقال از بِلِتچِلی پارک به ایستکُت۱۸ کامل انجام شد و اصطلاح GCHQ رسماً پذیرفته شد.
۱۸ اپریل ۱۹۴۶ سِر داگلاس اِویل افسر دو ستاره نیروی هوایی۱۹ به جای فرماندههان، از کارمندان سیگنالهای هوشمند بازدید رسمی را شروع کرد.
می ۱۹۴۶ ضمیمههای تکنیکی بروسا در مورد همکاری سیگنالهای هوشمند آمریکا – آنجلو تجدید نظر شدند.
سپتامبر ۱۹۴۶ بنگاه رادیو جنگ در راف واتُن به نام «پایداری سیگنالهای مرکزی»۲۰ تغییر نام داد.
جَنوئِری ۱۹۴۷ کنفرانس بعدی سیگنالهای هوشمند کشورهای مشترک المنافع در لندن.
فوریه ۱۹۴۸ پِرسی سیلیتُ۲۱ مدیرکل MI5۲۲، جهت گفتگو در خصوص قضایای ونونا استرالیایی۲۳، کنبرا۲۴ را هدایت میکند.
جون ۱۹۴۸ توافقنامه دیگر، «اینتلیجنس ارتباطات آمریکا – آنگلو»۲۵ جهت ورود کانادا به همکاری.
اول آگوست ۱۹۴۸ کاپیتان اِدموند ویلسُن۲۶ و تیم او، بالای سایتهای اُکلی و بِنهال۲۷ در چِلتِنهام۲۸ نشان داده شدند.
۲۹ اکتبر ۱۹۴۸ «جمعه سیاه»۲۹ – تغییری اساسی در روشِ کارِ رمزِ روسیه اتفاق افتاد.
اول نوامبر ۱۹۴۸ ادوارد تِراویس به کارمندان گفت که دوره انتصاب «مرکز سیگنالهای هوشمند لندن»۳۰ در همراهی از GCHQ منسوخ شده است.
۲۰ می ۱۹۴۹ آژانس امنیت نیروهای مسلح ایالات متحده ایجاد شد. پیشرو و طلایهدار ضعیفی از آژانس امنیت ملی.
آگوست ۱۹۴۹ تلفات زیردریایی USS Cochino، یک زیر دریایی ایالات متحده متعلق به ماموریت‌های سیگنالهای هوشمند در آبهای شمالی.
۱۹۴۹ عملیاتهای تونِل ویَن۳۱ جهت جمعآوری ارتباطات شوروی شروع میشود. سرپرستی آن با پیترلان۳۲ از MI6 است.

———————————————————-

۱- Government Code & Cypher School

۲- Military Intelligence 1 – Section b

۳- Room 40

۴- Secret Intelligence Service (MI6)

۵- Royal Air Force

۶- Action This Day

۷- Anglo-American naval sigint

۸- Lorenz : ماشینهای رمز آلمانی که در جنگ جهانی دوم توسط ارتش آلمان استفاده میشد

۹- BRUSA : توافقنامهای بین دولتهای آمریکا و بریتانیا

۱۰- پروژهای از سوی ایالات متحده علیه اینتلیجنس آلمان در جنگ جهانی دوم

۱۱- Operation Bourbon

۱۲- Army Security Agency

۱۳- Frank Rowlett

۱۴- Igor Gouzenkou

۱۵- Glavnoye Razvedyvatelnoye Upravleniye : آن علامت اختصاری مخفف این عبارت روسی است یعنی سرویس اینتلیجنس نظامی شوروی

۱۶- RAF Watton: ایستگاه سابق نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا در جنوبغربی از شرق “دِرهام نُرفُلک” انگلستان قرار دارد

۱۷- Anglo-American: روابط میان آمریکا و انگلیس

۱۸- Eastcote : نام منطقهای در اطراف لندن

۱۹- Air Vice Marshal Sir Douglas Evill

۲۰- Central Signals Establishment

۲۱- Percy Sillitoe

۲۲- Security Service

۲۳- Australia’s Venona cases

۲۴- Canberra : پایتخت استرالیا

۲۵- Anglo-American communications intelligence agreement

۲۶- Captain Edmund Wilson

۲۷- Oakley and Benhall sites

۲۸- Cheltenham

۲۹- Black Friday

۳۰- London Signals Intelligence Center

۳۱- Vienna tunnel operations

۳۲- Peter Lunn

تاریخ‌نگار شکل‌گیری و فعالیت‌های پنج چشم - بخش دوم

امیرحسین احمدنیا ، محقق و پژوهشگر حوزه رسانه
۱۰۱۷

مسیر مطلب : ارکان فضای مجازی ← حاکمیت فضای مجازی← مدیران←سازمان پنج چشم

دهه ۱۹۵۰

دهم مارس ۱۹۵۰ هیئت مدیره ارتباطات اینتلیجنس ایالات متحده، تلاشهای انجام شده سیگنالهای هوشمند آمریکایی را زیر نظر میگیرد.
۲۵ مِی ۱۹۵۱ دونالد مَکلین۱ کسی که به وسیلهی وِنُنا۲ شناسایی شده بود به لندن فرار میکند و به مسکو میرود.
مارس ۱۹۵۲ اِریک جُنز۳ مدیر GCHQ جانشین اِدوارد تِراویس۴ میشود.
جون ۱۹۵۲ ویلیام مارشال۵ از سرویس ارتباط رادیویی۶ دیپلماتیک به دلیل فاش کردنِ اسرار برای KGB بازداشت میشود.
جولای ۱۹۵۲ پس از جنگ۷ نقل مکان GCHQ از سایت ایستکُت۸ به چِلتِنهام شروع میشود.
۲۴ اکتبر ۱۹۵۲ ترومَن۹ در پی شکست از اعلام خطر کردن از جنگ کره فرمان ایجاد آژانس امنیت ملی را امضاء میکند.
۱۹۵۳ «آژانس امنیت ارتباطات لندن»۱۰ به ژنرالارشدی۱۱ ویلیام پِنی۱۲ به عنوان مدیر ایجاد شد.
۱۹۵۳ واحد تحقیقات گفتار ستاد مشترک در ایستکُت زیر نظر دکتر جان سوآفیلد۱۳ ایجاد شد.
۱۲ مارس ۱۹۵۳ تلفات یک RAFلینکلن۱۴ بالای مرز داخلی آلمان.
۱۷مارس ۱۹۵۳پانزدهمین روز کنفرانس طراحی بروسا در واشنگتن پایان مییابد و به توافقنامه سیگنالهای هوشمند وابسته اصلی منجر میشود.
فوریه ۱۹۵۴ نقل مکان از ایستکُت به دو سایت در چِلتِنهام کامل انجام میشود.

۶ اِپریل ۱۹۵۴دستور دوازدهم هیئت مدیره اینتلیجنس ارتباطات ایالات متحده۱۶، سیستم افسر ارتباط ویژه ایالات متحده۱۷ را برای رابطهی ارتباطات اینتلیجنس۱۸ با کشورهای UKUSA قانونی و رسمی اعلام میکند.
۷ جون ۱۹۵۴ آلِن تورینگ[۱۹] از مسمومیت سیانور میمیرد- بیشتر شبیه خودکشی در Wilmslow ,cheshire.
۲ سپتامبر ۱۹۵۴ کار کردن بر روی تونل برلین۲۰ ارتباطات شوروی را قابل دسترسی میکند.
۱۹۵۵، ۱۲ شرکت ارتباط رادیویی از گراتس۲۱ در اتریش به روستای باواریا۲۲ از دیجِرِندُرف۲۳ منتقل شدند.
اِپریل ۱۹۵۶ باستِرکرَب۲۴ هنگام شیرجهی مفتضحاش ناپدید میشود. موجب میشود که تجدیدنظری بر همه جمعآوری اینتلیجنس کوتاه مدت انجام شود.
۲۱ اپریل ۱۹۵۶ یگانهای بلوک شرقی داخل تونل برلین شکست خورد.
۱۹۵۶ آموزشگاه سرویسهای ستاد مشترک برای زبان شناسها از بودمین۲۵ به کرِیل۲۶ در فیف انتقال مییابد.
۱۹۵۶ NSA به قرارگاه جدید در فُرتمید در مریلند انتقال مییابد.
۱۹۵۶ واحد تحقیقات گفتار ستاد مشترک۲۷ ایجاد میشود.
۱۹۵۷ نیروی هوایی سلطنتی هَمبُهرِن۲۸ به واحدهای ارتباطات آلمان واگذار شد.
۱۹۵۷ نقل مکان از سایت سیگنالهای هوشمندِ۲۹ HMS اَندرسُن۳۰ به پِرکار۳۱ در سیلان۳۲.
۱۹۵۷ کاغذِ سفیدِ دولت۳۳ پیشنهاد میکند ظهور پایان سرویس ملی را.
۱۹۵۷ ایستگاه NSA کارامورسِل۳۴ در ترکیه به سمت جنوب استانبول ساخته میشود.
۱۹۵۷ ویلیام فریدمن۳۵ از GCHQ و LCSA بازدید میکند برای گفتگو کردن در مورد مشکل بیطرفی اروپا.
۱۱ اپریل ۱۹۵۷ ایان فلِمینگ۳۶ رُمانی با نام «از روسیه با عشق» ازمجموعه رمانهای جیمزباند را در خصوص ماشین رمزگشایی روسی به نام اسپِکتُر۳۷ منتشر میکند.
۱۱ اکتبر ۱۹۵۷ جودرِل بانک۳۸ اولین رادیوتِلسکوپ کامل میشود و همچنین برای سیگنالهای هوشمند استفاده میشود.
اول نوامبر ۱۹۵۷ کاپیتان رابِرت استانارد۳۹ نیروی دریای سلطنتی۴۰، مدیر LCSA میشود. جانشینپِنی۴۱ شد.
مارس ۱۹۵۸ پیتِر رایت۴۲ و MI5 «عملیات رافتِر»۴۳ را شروع میکنند جهت جستجو کردن رادیوهای KGB در بریتانیا.
۲۱ آگوست ۱۹۵۸ واحد سیگنالهای هوشمند نیروی هوایی سلطنتی۴۴، اسکادران ۱۹۲دوباره به نام اسکادران ۵۱ شمارهگذاری میشود.
۲ سپتامبر ۱۹۵۸ هواپیمای ترابری چند منظوره C-130A Hercules متعلق به سیگنالهای هوشمند ایالات متحده بر فراز ارمنستان با تلفات ۱۷ خَدَمه مورد هدف قرار گرفته و سرنگون میشود.
۱۹۵۸ مترجمهای تونل برلین از SIS به GCHQ منتقل میشوند و «گروه پردازش لندن»۴۵ تعیین میشود.
۱۹۵۸ هواپیمای سیگنال اینتلیجنس با نام «ستاره دنباله‌دار»۴۶ با اسکادران ۵۱ نیروی هوایی سلطنتی۴۷ وارد کار میشوند.
۱۹۵۹ «گردان ارتباط رادیویی ویژه یک»۴۸ به نام «گردان سیگنالهای ۱۳ خدمت بیشتر در آلمان»۴۹ دوباره نامگذاری میشود.
می ۱۹۵۹ حَبانیه نیروی هوایی سلطنتی۵۰ در عراق تعطیل میشود و پرسنل سیگنالهای هوشمند به قبرس منتقل میشوند.
سوم جون ۱۹۵۹ یکی از ستارههای دنبالهدار سیگنالهای هوشمند جدید اسکادران ۵۱ نیروی هوایی سلطنتی با آتش در آشیانه هواپیما خراب میشود.
اول سپتامبر ۱۹۵۹ دو گردان ارتباط رادیویی در ایستگاه Ayios Nikolaos۵۱ دوباره به نام «گردان سیگنالهای ۹ خدمت بیشتر در قبرس» نامگذاری میشود.
۱۲ نوامبر ۱۹۵۹ اولین کشتی اختصاصی جمعآوری سیگنالهای هوشمند ایالات متحده به نام «the USS Oxford» مجاز میشود.